بيماري ندولار یک بیماری ویروسی بوده که بافت پوست و بافت باله را در ماهی های آب شور و ماهی های لب شور، و بعضا ماهی های آب شیرین مبتلا می کند. این بیماری توسط ویروس هایی ایجاد می شود که سلول های عمدتا پوستی را آلوده می کند و بدین ترتیب چندین بار پوست نسبت به اندازه طبیعی خود بزرگ تر می شوند. اندام های داخلی به ندرت تحت تاثیر قرار می گیرند. کیست های روی پوست به وضوح قابل لمس هستند و معمولا با چشم هم دیده می شود . لازم به ذکر است که متاسفانه در حال حاضر درمان شناخته شده و تخصصی برای این بیماری وجود ندارد.

طی سال های اخیر به تجربه دیده شده آکواریوم داران با تجربه ماهی مبتلا را گرفته و زایده های مشخص این بیماری را با انبر و موچین و حتی قیچی از بدن ماهی جدا می کنند و همزمان کیفیت اب را نیز بهبود می بخشند و دیده شده که بسیاری از ماهی ها درمان شده اند ، هر چند توصیه می شود این کار توسط افراد با تجربه و دامپزشکان انجام شود.

به نظر میرسد استرس به عنوان عامل مهم شناخته شده برای بیماریهای نادری همچون ندولار می باشد . یک رژیم غذایی متنوع با مواد غذایی با کیفیت و سرشار از ویتامین ها به همراه تجزیه و تحلیل و بهبود کیفیت آب اغلب موفق بوده و از شیوع اینگونه بیماری ها جلوگیری می کند . گاهی اوقات دیده شده ، این بیماری می توانید به خودی خود نیز ناپدید و از بین برود.

Cercariae نامی است که به مراحل لاروی انگل های (Trematoda) داده می شود. هنگامی که لارو کیست ها را در پوست ایجاد می کند، بافت های رنگی پوست ماهی نسبت به این کیست های انگلی واکنش می دهد. در این صورت بصورت لکه های سیاه دیده می شوند.

همچنین این بیماری شامل یک گونه کرم (Diplostomum) می باشد که در لنز چشم و مایع چشم ماهی زندگی می کند و بعد از آن می تواند باعث کدورت و کوری ماهی مبتلا شود. ولی جالب است بدانید با توجه به تغییرات پیچیده میزبان ، این کرم ها معمولا قادر به تکمیل چرخه زندگی خود نیستند، به طوری که نمی توانند گسترش پیدا کنند. در نتیجه، آنها اغلب تنها در ماهی هایی یافت می شوند که تازه وارد آکواریوم شده اند یا ماهی هایی در طبیعت زندگی می کنند. در حالت عادی این کرم ها تنها می توانند از طریق حلزون وارد شوند. به خصوص با حلزون هایی که مستقیم از آب های فضای باز با ساکنین ماهی زیاد و پر جمعیت برداشته شده و به اکواریوم آورده شده باشند.

این نوع بیماری معمولا به درمان مهمی نیاز ندارد .

دستورالعمل درمان ( درصورت شدت و لزوم استفاده از دارو )

داروهای متعددی برای درمان این نوع بیماری ساخته و در بازار عرضه شده است که ما به مرور انواع آنرا در همین بخش معرفی خواهیم نمود ولی فعلا بیس درمان را بر مبنای داروی گریدول جی بی ال قرار خواهیم داد . در روند درمان مواردی عمومی هستند که باید رعایت شود و موارد خاص که بر مبنای اطلاعات بروشور هر دارو ممکن است کمی تفاوت داشته باشد

احتیاط :

در آکواریوم های آب شور و آب شیرینی که از بی مهرگان ، مرجان ها و گیاهان آکواریومی نگهداری می کنند معمولا از درمان کننده های این بیماری استفاده نکنید . همچنین ممکن است برای برخی ماهی ها و آبزیان حساس همچون انواع مار ، ماندرین ، کت و لوچ های حساس آزار دهنده باشد لذا دوز دارو را برای استفاده در مخازنی که آنها وجود دارند نصف کنید

موارد عمومی :
در مدت درمان ، هر نوع کربن فعال باید از سیستم خارج شود.

دستگاه های یو وی و همچنین تزریق کننده های CO₂ را خاموش کنید
همچنین اطمینان حاصل کنید که دستگاه ازن ساز ozonisers نیز خاموش است
بهتر است قبل از شروع درمان مقدار 50٪ از آب آکواریوم را با آب سالم تعویض کنید
در طول درمان حتما با پمپ هوای مناسب آکواریوم را هوادهی نمایید و در آکواریوم های آب شور کاپ اسکیمر را بردارید تا ضمن جلوگیری از جمع آوری دارو هوارسانی نیز انجام شود
توصیه می شود دارو را صبح ها ضافه کنید تا بتوانید رفتار ماهی را مشاهده کنید

دوز و مدت استفاده از داروی گریدول جی بی ال :

قبل از درمان، بطری را به مدت یک دقیقه تکان دهید.
برای از بین بردن کرم های زنده :
10 میلی لیتر در هر 50 لیتر آب اضافه شود
دارو به مدت 48 ساعت در آب باقی بماند و پس از آن مقدار 30٪ تغییر آب انجام شود

برای از بین بردن تخم کرم ها :
در روز اول، 10 میلی لیتر در هر 50 لیتر آب اضافه شود
دارو به مدت 48 ساعت در آب باقی بماند و پس از آن مقدار 30٪ تغییر آب انجام شود
همین دوز درمان در آکواریوم های آب گرم ( با دمای بالای 23 درجه سانتی گراد ) پس از 7 روز و در آکواریوم های آب سرد (دمای 23 درجه سانتیگراد و کمتز از آن ) پس از 10 روز تکرار شود.

تغذیه در طول درمان :

در طول درمان توصیه می شود مقدار غذادهی را به حداقل برسانید